2.01.2013

Jako chyba ostatnią zorganizowaną wycieczkę w okolicach Bangkoku wybraliśmy tzw. „floating market”, czyli bazar na łódkach. Wyjazd znowu około 7 rano, co dla rozleniwionych turystów oznacza nie lada wyzwanie, a potem dosypianie po drodze.

Kiedy już dotarliśmy do miejscowości, w której taka atrakcja się znajduje, oczom naszym ukazał się system kanałów obudowanych betonem, podobnie jak w Bangkoku. A w kanałach oczywiście podobne wąskie łódeczki napędzane silnikami z Bóg wie jakich samochodów. Każdy inny. Jednak na teren targu wpływają w większości łódki z napędem ręcznym i, co ciekawe, sterowane prawie wyłącznie przez kobiety.

A na samym targu znaleźć można różne ciekawe rzeczy, ale – tu zawiedliśmy się najbardziej – nie jest to targ przeznaczony dla miejscowych, a ustawiony już typowo pod turystów. Cóż, słyszeliśmy wcześniej, że tylko tu uchował się prawdziwy targ, gdzie Tajowie przyjeżdżają się zaopatrywać i sprzedawać z zyskiem gdzie indziej, a tu ta sama tandeta, co w innych turystycznych miejscach. Chociaż trzeba przyznać, że widzieliśmy trochę towarów, których do tej pory nigdzie indziej nie spotkaliśmy. Na przykład maski czy zestawy robali.

Tylko część „sklepików” była dostępna na wodzie, resztę odwiedzało się już pieszo, na brzegu. Tak znaleźliśmy przykładowo specjalistę od rzeźbienia w mydle, rewelacyjne dzieła z drutów i innych kawałków metalu.

Po markecie była jeszcze jedna atrakcja, mianowicie węże i inne gady. Podjechaliśmy naszym busikiem w miejsce sławne z pokazów z udziałem tych stworzeń. W pojedynczych akwariach i większych klatkach siedzą różnej maści węże, krokodyle i warany. Ja tam się zachwycałem, ale Marcie entuzjazm szybko przeszedł i połowę wizyty spędziła patrząc gdzie indziej i starając się myśleć o czymś przyjemnym. A pokaz był niesamowity! Ludzie igrający z najbardziej jadowitymi wężami, zbieranie jadu kobry do słoika, walka węża z mangustą czy łapanie (nawet w zęby!) rozwścieczonych wcześniej węży…

Dla równowagi był potem jeszcze przystanek na podziwianie przepięknych rękodzieł miejscowych artystów-rzeźbiarzy.

A na koniec, żeby zazdrość co po niektórych zeżarła, pokażemy basen na dachu hotelu, na który sobie bezpłatnie uczęszczamy. :-)